دیروز:
دکترمان فرمودند: بچه تو اعصاب نداری؟
من: والا یه ذره دکتر جان الان اعصابم خرابه!! یه خرده!!
دکتر: آره معلومه!! دختر تو اینقد دندوناتو روی هم فشار دادی که اثر دندونای بالات روی پایینی ها افتاده!! این اسمش ... است. منم خودم موقع جراحی این طوری می شم اما مال تو تمام شبانه روز است!! باید بهت گارد دندون بدم!!
من: دکتر دیگه فشار نمی دم... قول می دم!
دکتر: باشه تا فردا امتحان کن اگه تونستی بهت نمی دم اما اگه نتونستی به هم فشارشون ندی مجبورم گارد بدم.. تمام روز باید سعی کنی بین دندونات نگه داری تا به لثه هات فشار نیاد!!
------------------------------------------------
امروز:
دکتر: چی شد تونستی؟
من: دکتر به جان خودم ثانیه ای نبود که مواظب دندونام نباشم اما به جرینگ ثانیه نرسیده اینا رو به هم فشار می دادم!! من تا حالا متوجه نشده بودم که اینقده اینا رو به هم فشار می دم!!
------------------------------------------------
نتیجه:
اگه دندوناتونو به هم فشار می دین!! دیگه ندین!! پدر صاحب دندونتون در میاد!! 
---------------------------------------------------------------------------------------
امروز شد ۳ هفته که منتظرم
دیگه کم کم دارم ناامید می شم!! فک نکنم بشه که نقد رو بچسبم من نمی خوام به این زودی نسیه بدم!! زوده منم مثل اون آقاهه پیر می شم ببین الانم که دارم اینو می گم دارم دندونامو فشار می دم
----------------------------------------------------------------------------------------
امروز برای چند دقیقه مطمئنم که دندونام رو به هم فشار ندادم
آخه ف. اس ام اس داد که:
دوسم داری؟ اگه بگی نه... نیست می شم... اوت فرام زیست می شم... دچار یک ایست می شم... در کل بگم میسد می شم... حالا بگو دوسم داری؟
خیلی خیلی خیلی خوشحال شدم و در عین حال فک کردم اگه یه وقت ف. بگه دوسم نداره من واقعا همین جوری می شم اما ف. اینقده مهربونه که محاله دل کسی رو بشکونه
دوستشان داریم ف. جونم را
پیوست: سوء تعبیر نشه ف. اسم خانومه
------------------------------------------------------------------------------------------
منم خیلی دوست داشتم بتونم مثل گیلاس کوتاه کوتاه بنویسم اما اصلا استعداد گیلاس رو ندارم 
اینو جز مبحث اعترافات قرار بدین
کارت عالیه گیلاس جان یا اگه مثل فرشته می تونستم اونقدر قشنگ بنویسم یا مثل زو زو صادقانه و راحت خیلی عالی بود اما متاسفانه من یه آدم با ذهن تلگرافی هستم که داره سعی می کنه بنویسه برا همین قابلیت بالایی نداره
لذا از همین تریبون استنفوردی شرمساری مطلق خود را ابراز می داریم