الهی عزیزم حالا چیزی نشده که؟!!
میری تو سرای ملی و هی می گردی و هی می گردی بعد از ۲ ساعت پیاده روی و گشتن بین مغازه های طبقات مختلف یه بلوزی پیدا می کنی که درست همونه که می خوای... خوشرنگ خوش دست با جنس عالی و غیره و غیره که کاملا برات ایده اله 
نیم ساعت هم جلوی چشم فروشنده وراندازش می کنی جنسشو مارکشو و ... و دیگه مطمئنی که فروشنده صد در صد از علاقه ات به این لباس آگاه شده!! می پرسی: آقا این چنده؟ 
فروشنده یه بادی تو غبغب ( دیکته اش غلطه؟؟!! ) می ده و با اخم انگار که جرم کردی و در حد هویج حالیته می گه: تکی نداریم!! 
نمی دونم وقتی این اتفاق می افته از خودم متنفر می شم که از همچین لباسی خوشم اومده یا از فروشنده که حال نداشته یه خط بنویسه ((تکی نداریم)) و بعدشم انگار تکی خواستن جرمه و در ادامه چند تا فحش دست گرمی هم بهت می ده!!