After 6 years I saw it

فیلم The Road to Perdition رو دیدین؟

خیلی فیلم ساده ای است در مورد آدم خوف اون روزگاران است که راحت آدم می کشتن کسی بهشون چیزی نمی گفت!! البت الان هم دست کمی نداره!! ولی من زیاد به قسمت action فیلم توجه نمی کردم اون چیزی که توجه من رو جلب کرد احساسات خیلی قشنگ بین یه پدر(تام هنکس که به خاطر این فیلم اسکار گرفت) و پسر بود... برای همین سه تا صحنه اش رو که خیلی دوست دارم اینجا می گذارم که بعدا ها یادم بمونه (می دونم به نظر شما خیلی ساده و مسخره ممکنه بیاد اما برای من خیلی قشنگ بودن)

صحنه اول:

پسر(بعد از کشته شدن مادرش و برادرش پیتر): پدر تو پیتر رو بیشتر از من دوست داشتی؟

پدر: نه ... نه .... من هر دوی شما رو به یک اندازه دوست داشتم

پسر: اما رفتارت با اون جور دیگه ای بود

پدر: واقعاً؟

پسر با سر تأیید می کنه

پدر: آخه اون فقط یه پسر بچه ساده و شیرین بود... اما تو ... تو خیلی به من شبیه هستی و من دوست نداشتم تو مثل من بشی

صحنه دوم: 

این صحنه متن خاصی نداره غیر از این که پدر حتی در حال مرگ هم تلاششو می کنه که خودش ضاربش رو بکشه و دست پسرش به خون آلوده نشه...

پدر: من معذرت می خوام... واقعا معذرت می خوام... (پدر می میرد)

صحنه سوم:

پسر در ذهن خودش می گه: اگه هزاران بار هم از من بپرسند که مایک سولیوان (پدرت) آدم خوبی بود یا هیچ خوبی در او وجود نداشت به آنها فقط یک جواب می دهم....(( اون پدر من بود))